Van gebroken kaak naar ware liefde
Dit zijn Boris en Gijs! Het lijken wel broers, maar zijn dat niet.. Althans, geen bloedbroeders, maar wel in hun hart. Beide knullen hadden ieder hun eigen reden waarom ze naar gastgezin moesten vertrekken en dit is dan ook waar Boris en Gijs elkaar hebben leren kennen. Er was meteen een klik, liefde kunnen we het beter noemen! We nemen je graag mee in hun verhaal.
Gijs kwam samen met zijn zusjes Guusje en Siep in het gastgezin terecht. In de opvang zaten ze samen met hun moeder. Maar deze was duidelijk niet op mensen gericht. Ze was verwilderd en erg angstig. De eerste weken zorgde ze goed voor haar kinderen, maar op den duur stagneerde de kittens hun gewichten. Om hun gewicht beter te monitoren en ze te kunnen bijvoeren gingen ze naar gastgezin. Zo konden we ook aan hun socialisatie werken zodat ze niet teveel ‘mensenvrees’ van hun moeder zouden overnemen.
Niet veel later kwam ook Boris naar het betreffende gastgezin, hij was er slecht aantoe. Hij was aangereden en zijn kaak was gebroken. Gelukkig bleef de schade redelijk beperkt met verder wat schaafwonden op zijn gezichtje. Zijn kaak werd vastgezet met een cerclagedraad (soort chirurgische ijzerdraad). Deze moest 6 weken lang in zijn kaak blijven zitten zodat de breuk weer enigszins kon herstellen.
Omdat Boris pas ‘net’ in de opvang was moest hij in quarantaine, zodat hij de andere kittens niet kon aansteken met eventuele ziektes. De eerste dagen gingen moeizaam. Boris had het zwaar en wilde niet eten. Dwangvoeren lukte niet, want alles liep uit zijn bekkie en hij leek niet goed te kunnen slikken. Met elke hap leek hij benauwder en benauwder te worden. We werden er wanhopig van. Op de momenten dat Boris de andere kittens kon zien probeerde hij contact te maken door naar ze te miauwen. Toen de andere kittens aan het eten waren en Boris onderhuids vocht toegediend kreeg toonde hij zoveel interesse dat het gastgezin hem even zijn gang liet gaan en hem kennis liet maken met de andere kitten. Boris begon spontaan met ze mee te eten. Vanaf dat moment ging hij met stappen vooruit. Zijn gorgelende geluid, door bloed en zwelling, maakte plaats voor lieve miauwtjes.
Naarmate de weken vorderden knapte Boris verder op en werd de band met de andere kittens sterker. Ze werden een hecht clubje met zijn vieren. Maar de band tussen Boris en Gijs was extra speciaal. Toen Boris nog wat zwakker was deed Gijs erg zachtaardig en lette goed op hem en gaf hem liefde en steun als hij het nodig had. De liefde groeide en bloeide. De jongens waren op den duur niet meer bij elkaar weg te slaan. Waar Boris was, was Gijs en andersom. Het was dan ook vanzelfsprekend dat we voor dit boevenduo een plekje zouden zoeken waar ze samen naar toe mochten vertrekken.
Toen Boris eenmaal hersteld was en zijn cerclagedraad verwijderd mocht worden, was het tijd om op zoek te gaan naar een fijn thuis. Het duurde niet lang voordat de perfecte kandidaat zich aanbood. Een kennismaking vond snel plaats en zowel wij (als gastgezin) en vader en dochter (als adoptant) waren en het er snel over eens dat dit een ‘done deal’ was. De laatste kattenspullen werden in huis gehaald en een paar dagen later mochten de jongens verhuizen!
De twee vonden hun draai snel in hun nieuwe huis en de voel- en zichtbare liefde tussen de twee zette voort. Boris en Gijs vonden de ware liefde in elkaar. Het zijn echte vrienden, soulmates en zijn compleet verliefd op elkaar. Ze zijn altijd samen. Spelen en slapen is het fijnst als ze met elkaar zijn.
